Schipperkepup over de geschiedenis van de staart.

Gepubliceerd op 15 april 2025 om 15:12

Met dank aan Dawn Bannister van wie we dit artikel over mochten nemen om het met u te delen.

 

In het verleden werd het Schipperke in alle rasstandaarden vermeld als hondje zonder staart.

De zogenaamde "Bobtail"

Rond het jaar 2000 werd er in Nederland besloten dat we niet langer staarten en oren mochten couperen.

Vanaf dat moment zien we daarna steeds minder vaak staartloze hondjes.

Het ras heeft lijnen waarin staartloze hondjes van nature voorkomen.

Hieronder ziet u een prachtige verklaring hieromtrent.


Schipperkes hebben een bobtailgen dat al bestaat sinds het prille begin van het ras: het kan zelfs de reden zijn waarom er vandaag nog een Schipperke-ras bestaat!  Voor 1880 was het Schipperke een hond in België die uit de mode was geraakt, maar er waren legendes op het platteland over een hondenras dat geboren werd zonder staart.  De legendes spraken over een hond die altijd zonder staart werd geboren, maar het ras zelf werd beschouwd als bijna uitgestorven.  Daarom gebruikte een oorspronkelijke groep liefhebbers, die het ras voor uitsterven wilden behoeden, de honden die beschouwd werden als basis aan de oorsprong, of ze nu een staart hadden of niet.  De staarten werden gecoupeerd, maar de oorspronkelijke bedoeling was om ze terug te fokken, zodat het ras een levensvatbare populatie had, en dit in te richten naar een ras dat van nature geboren werd zonder staart.  Het enige probleem was dat ze twee belangrijke dingen over het bobtail gen niet begrepen waardoor dit streven onmogelijk zou blijken te zijn.


1. Het bobstaart gen varieert altijd in staartlengte.  Sommige bobtails worden geboren zonder staart, anderen hebben bijna een volle staart.   En ook alles daartussen, van een stompje tot een halve tot 3/4 staart.  Ze worden allemaal veroorzaakt door één dominant gen, maar wat de lengte van de staart bepaald is op dit moment nog onbekend. 


2.  Ze begrepen de genetische aard van het TBox-gen niet - in feite zou dat pas meer dan 100 jaar later worden begrepen. 
Het TBox-gen is dominant: dit betekent dat één ouder een bobtail MOET zijn om een bobtail pup voort te brengen.  Bovendien is een puppy dat het bobtail gen van beide ouders erft, dubbel dominant en dit is daardoor niet levensvatbaar.  De meeste van deze puppy's sterven in de baarmoeder en worden geabsorbeerd.  Een paar worden doodgeboren, en nog minder worden geboren met misvormingen waardoor ze moeten worden ingeslapen.  Geen van hen overleeft lang genoeg om op te groeien en naar een nieuw thuis te gaan, dus je hoeft je geen zorgen te maken dat je puppy hieraan zal sterven!  Wat dit wel betekent, is dat bobtails nooit samen mogen worden gepaard. 
Als je dit eenmaal begrijpt, weet je dat er 3 combinaties mogelijk zijn in het Schipperke ras: volstaart met volstaart, die allemaal volstaarten voortbrengt. 

Bobtail naar full tail, wat (gemiddeld) 50% bobtails oplevert. 

Bobtail naar bobtail, wat (gemiddeld) 25% puppy's oplevert die waarschijnlijk in de baarmoeder zullen sterven, 50% bobtails, 25% full tail. 

Het resultaat zal dus een klein nestje zijn waar 2/3 van de pups bobstaarten zijn en 1/3 volstaarten.  Dat betekent dat er in elk nest altijd volstaartpups kunnen worden geproduceerd, hoe je ook probeert om alleen maar bobtail staarten te fokken!

 

Uiteindelijk gaven de fokkers het idee op om Bobtails te fokken en werden er legendes geopperd over hoe het Schipperke voor het eerst gecoupeerd werd.  De schoenmakerlegende, waarbij twee mannen vochten om de honden en de een de staart van de ander afknipte, was de eerste die opdook in 1889. 
De allereerste keer dat geprobeerd werd om het Schipperke ras te verbinden met de herders was gebaseerd op het idee dat herders gecoupeerd werden, (Bouvier, Australian Shepherd bv.) dus velen hebben daarom Schipperkes gecoupeerd.  Anderen suggereerden gekkere dingen, zoals dat het kwispelen van de staart een boot zou kunnen doen kapseizen, of dingen van de boot zou kunnen slaan, of ervoor zou kunnen zorgen dat de hond zelf van de boot zou vallen. 

Vandaag de dag zijn er nog steeds veel aanmeerlegendes, maar het voor de hand liggende antwoord is aan de aandacht ontsnapt: misschien zijn er bij het Schipperke altijd pups zonder staart geboren en waren dat degenen die de meeste aandacht trokken?  Het is ook mogelijk dat mensen die deze honden bezaten toen ze nog heel weinig waard waren, mensen hadden die geïnteresseerd waren in het bezitten van een eigen "staartloze" hond, en men de staarten van de puppies afbeet om ze te kunnen aanbieden aan een paar belangstellenden?

(Ja, dit is inderdaad hoe staarten werden gecoupeerd in die tijd). 
Tenslotte is er echt niets bijzonders aan een hond die gecoupeerd is - van elke hond kan de staart worden afgeknipt.  Wat wel speciaal is, is dat een hond met zo'n interessant kenmerk de aandacht trekt, en dat is een natuurlijk gegeven.  Om deze theorie verder te ondersteunen, zijn er een paar vroege verslagen die suggereren dat niet al deze honden werden gecoupeerd, zelfs niet in die tijd: een Engelsman beschrijft het zien van verschillende Schipperkes met hun staart aan in Brussel in de late jaren 1880.

 

Dus, over de bobtail, hoe overheersend is het in het Schipperke ras? 
Het komt duidelijk al vanaf het begin voor in het ras. Op een gegeven moment werd er zelfs een plan geopperd om puppy's bij de geboorte te onderzoeken om te zien welke zonder staart, of bijna zonder staart, geboren werden. 

Flo, het eerste Schipperke dat in Engeland werd verkocht, had een bobstaart.  Professor Ruel, een van de meest vooraanstaande dierenartsen, beschrijft het zien van verschillende bob tails, hoewel hij beweert dat geen van hen eigenlijk volledig staartloos was (waar we het over eens zijn, een bob tail heeft alleen een staart die kort genoeg is om staartloos te lijken).  

In 1907 schreef Dr Freeman over deze kwestie in zijn boek The Schipperke, en hij zei dat veel honden naar Engeland werden gestuurd onder het mom van staartloos geboren, en toen ze staarten kregen, werden de pups vernietigd omdat men dacht dat ze niet raszuiver waren. 
Hij wijst op een ander duidelijk kenmerk: elke hond die gecoupeerd is, heeft altijd, altijd!, een litteken! 

Hij verklaarde dat hij slechts een paar bobstaarten had geproduceerd, maar een andere, grotere fokker had 16 staartloze en 120 met een stomp geproduceerd op 323 geboren pups.  Dat is een verhouding van 39% bobstaarten in één kennel.  Het kan zijn dat die fokker bobstaarten aan elkaar paarde, dat kunnen we niet weten. 
Later schreef Isobel Ormiston in Amerika dat in bepaalde Schipperke families bobstaarten werden geproduceerd.  Het lijkt erop dat een vroege vader, CH Walrose Ebony Captain ROM, een bobtail was, net als zijn zoon, CH Velart's Felix.  Deze hond (Ebony Captain) wordt vandaag de dag als de voorouder van de meeste Amerikaanse Schipperkes gevonden. 
Dit gezegd hebbende, zodra wen Schipperke met een lange staart wordt geboren, verliest een bepaalde lijn het bobtailgen - zo simpel is het.  Ik ken verschillende fokkers in het hele land die bobstaarten in hun lijnen hebben en er vandaag de dag zonder problemen mee fokken.


Tegenwoordig wordt in veel landen gezocht naar het bobtailgen als een manier om een staartloos Schipperke te krijgen zonder te couperen.  Toen ik mijn Schipperkes coupeerde, wilde ik van dit gen af: het maakte ze moeilijker te couperen.  Toen ik eenmaal gestopt was met couperen, had ik nog steeds de bobtail (ik was niet van plan om goede honden weg te doen voor een gen dat perfect te begrijpen is, absoluut veilig is en waar gemakkelijk op getest kan worden, zelfs zonder het voor de hand liggende bewijs). 
Twee dingen veranderden mijn mening over bobstaarten: één, ik stopte met couperen.  Zonder dat ik me zorgen hoefde te maken over het couperen van een puppy, hoefde ik me geen zorgen te maken dat ze een bobtail zouden zijn, waardoor die taak veel moeilijker werd. 
Ik realiseerde me ook dat de meeste zo schattig zijn. 

Ten tweede, toen ik werkte aan de vertalingen en organisaties van de vroege artikelen over dit ras, realiseerde ik me dat dit gen absoluut historisch is voor dit ras.  Nu, ik ben geen voorstander van het fokken van een hond omdat het een bobtail is, maar ik ben ook geen voorstander van het niet fokken van een hond omdat het een bobtail is!  Ik vind niet dat dit een gen is dat uit het ras moet worden "geschopt", omdat het echt zo verbonden is met de geschiedenis van het ras. 

Ik bekijk het als volgt: oorspronkelijk werd verondersteld dat het Schipperke een volledig natuurlijk staartloos hondenras was - elk van hen werd zo geboren. 

Dat is niet waar MAAR dit kan nog steeds een ras zijn waar af en toe een van nature staartloze hond wordt geboren.  Ik ben het eens met de fokkers in Europa: ik wil niet couperen, en ik vind dat het Schipperke een prachtige staart heeft, maar ik hou ook van degenen die af en toe langskomen en die geboren worden zoals men oorspronkelijk dacht dat ze geboren zouden worden.  Ook al is het niet universeel, het is toch iets speciaals in dit ras!

 

Dit brengt een ander punt naar voren: er zijn tegenwoordig blijkbaar fokkers die fokken voor het bobstaartgen en dan de staart couperen die toevallig tevoorschijn komt. 
Omdat de hond genetisch een bobtail is, kunnen ze de hond laten doorgaan als een hond zonder staart, terwijl de hond in feite een gedeeltelijke staart had en nog steeds een gecoupeerde hond is!  Maar een gecoupeerde hond blijft een gecoupeerde hond en er zal altijd een litteken zijn.  Het zoeken naar het litteken is eenvoudig en pijnloos: steek je duim zijwaarts net boven de anus en ga met je duim omhoog terwijl je naar de huid kijkt.   Als de hond gecoupeerd is, chirurgisch of met een band (gebeurde door een strak elastiek om de staart te doen waardoor het deel geen bloed meer kreeg en afstierf), zul je een duidelijk litteken vinden.  Wat je meestal zult vinden bij een hond zonder staart is een klein puntje in de huid waar een dikkere klomp langer over vachthaar zit: dit is het laatste beetje staart.  (Deze zijn allemaal rechts afgebeeld). We hopen dat binnenkort in Europa, waar Schipperkes niet mogen worden geshowd als ze gecoupeerd zijn, deze eenvoudige test wordt geleerd en wordt uitgevoerd op alle honden die in wedstrijden worden geshowd.

 

Ik hoop dat dit alle vragen beantwoordt die je hebt over de bobtails en het Schipperke ras. 

Dit is het Schipperke dat in de jaren 1850 werd geschilderd op een Vlaamse paardenbeurs.  Let op het kleine stompje dat je tegenwoordig vaak ziet bij bobstaarten.  Het is heel goed mogelijk dat deze hond zo geboren is!

Dit is Una Notte van Fandal, zonder staart.  Haar moeder heeft een bobtail, ongeveer even lang als de hond die in de jaren 1850 werd geschilderd.

Een röntgenfoto van Una, kijk naar het einde van haar staart.

Hier zie je een litteken dat is achtergebleven door het couperen.  Als een hond geband (door elastiek gecoupeerd) is, is het litteken niet zo duidelijk, maar het is nog steeds goed zichtbaar.

Dit is een foto van het gebied net boven Una's anus. Niet de volledige afwezigheid van een litteken, let op hoe de haren gelijkmatig verdeeld zijn, en hoe er een klein gebied van zeer dichte bovenvacht groeit in één gebied.  Dit is wat je zult zien als de hond echt staartloos geboren is zonder gecoupeerd te zijn.

Dit is Kurakuma's Natural Charm, die geboren is met een heel klein staartje - zodat het lijkt alsof ze "staartloos" geboren is.  Zij is, net als Una, kerngezond en zal geen gezondheidsproblemen ondervinden omdat ze een "bob tail" is.

Een klein stompje of "knoopkont".

Schipperkes zijn niet het enige ras dat hiermee te maken heeft, andere rassen hebben het bobtail gen bestudeerd.

 

(TBox Mutation) as well: ​https://www.welshcorgi-news.ch/Gesundheit/Bobtails_eng.html

"Latte", 4 maanden, een natuurlijke bob staart.  Ze is de moeder van vele winnende Schipperkes in Europa, zowel van volle staarten als van bobstaarten.


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.