Schipperke Nelleke van het Kumtichshof haar eerste nest / Schipperke de blog

Nelleke van het Kumtichshof heeft haar eerste nestje gekregen van Brutus

Dit is het puppy nieuws zoals ik wekelijks schrijf aan mensen die een hondje van mij besteld hebben, in dit geval was het op 19-3-2016.

Zoals verschillende van u al weten zijn ze geboren in de nacht van zaterdag op zondag.
Het is voor Nelleke haar eerste nestje en dat is altijd zo spannend.
Nelleke was de hele zaterdag al onrustig geweest, en wilde steeds bij mij op schoot.
Daar had ze dan duidelijk hele gespannen buiken, ze steunde en kreunde erbij maar als ik haar weer op de grond zette moest ze meteen weer bij mij zijn.
Schipperkes zijn heel aanhankelijk, we hebben dan ook alles "samen" gedaan, ik moest steeds bij haar in het werphok zitten om haar te helpen met de verzorging want dat kalmeerde Nelleke zichtbaar.
De geboorte is best moeizaam gegaan, de eerste kwam met hulp van mij ter wereld, daarna ging het werpen vlot.
Het zijn kleine schipperkes, ze groeien als kool en Nelleke weet nu heel goed hoe ze voor ze moet zorgen.
Eerst vond ze dat erg moeilijk, ze had ze keurig droog gelikt, en ging daarna met de pootjes gevouwen tegen haar spenen naar hen liggen kijken. Als ze dan ontevreden geluidjes gingen maken hield Nelleke haar kopje scheef met haar oortjes rechtop, en dan snuffelde ze weer even troostend aan haar kroost. Dit ging zo bij de eerste twee, toen er daarna nog een paar kwamen bleef ze rustig liggen en verzorgde Nelleke onmiddellijk de boreling.
's Nachts ben ik er nog een paar keer uit gegaan om te kijken of Nelleke haar nest niet opgeschud, en alle kranten over haar kroost had had uitgespreid, maar gelukkig heeft ze dat niet gedaan. Wel had ze een hondje met het likken van zijn buikje hem van haar buik afgeschoven zodat de kleine in de koude kwam te liggen, die lag te klagen en daar werd Nelleke erg onrustig van want ze wist nog niet goed hoe ze haar "kind" tevreden kon krijgen. Toen ik het hondje weer aan haar buik had gelegd was Nelleke zichtbaar gekalmeerd. Zondag ochtend was alles rustig en lag Nelleke tevreden in het werp hok met alle hondjes aan haar speentjes te zuigen.
Bij de geboorte wogen ze tussen de 108 en 140 gram, Nelleke is in totaal 1100 gram afgevallen.
Ze zijn nu allemaal lekker mollig, wanneer ze nu van "mams" haar buik gedrukt worden kruipen ze snel zelf weer terug.

We zijn een week verder,

Nelleke was de eerste dagen van de afgelopen week constant bij haar puppy's in het werphok.
Ze lag er heel tevreden bij en zorgt heel goed voor ze, de billetjes worden netjes schoon gelikt, de snoetjes bij gehouden, en af en toe wordt het hele "bed" flink opgeschud.
Dan wijdt Nelleke zich blijkbaar opeens aan "huishoudelijke taken."
Als onderlegger gebruik ik een paarden chabrak, dat is lekker stevig en laat zich niet zo makkelijk oprollen.
Gelukkig laat Nelleke dit mooi liggen, alleen kranten als ondergrond voor de hondjes kan wel, het is echter beter voor de ontwikkeling van de pootjes dat ze grip op de grond hebben met hun pootjes.
Gisteravond was Nelleke van een hondje de billetjes aan het schoonmaken want ze vangt alle drolletjes op, en daarbij stond het pupje al een poosje op zijn achterpootjes.
De ontwikkeling van zulk jong spul gaat razend snel.
Op de vijfde dag na de geboorte is Nelleke weer meegegaan uit wandelen de weilanden in.
Maar niet te lang hoor.... dan gaat ze van achteren tegen mijn benen duwen, "vrouwtje" ik moet naar huis, naar de "kindjes" dat is zo leuk.

Puppy's groeien heel snel, twee foto's die met de pennen is twee dagen later gemaakt dat de foto zonder. Het verschil is zichtbaar.

Twee weken oud

Maandag was er één steeds aan het klagen en een beetje rumoerig, ik weet uit eerdere nesten wat dat betekent.
De oogjes gaan open en de oortjes ook.
Blijkbaar is dat een heel proces, wij denken... natuurlijk.. die ogen gaan open, dat is opeens zo.
Dat dit blijkbaar voor de kleine dieren een heel ingrijpend geheel is staan we niet zo bij stil.
Je ziet dan opeens dat er een hondje zijn kopje opheft en heel duidelijk "rondkijkt" je ziet de beweging anders worden dan wanneer ze naar mams tijgeren zoals ze tot die tijd deden. Nu zie je dat ze de omgeving in zich opnemen.
De eerste "wraf" heb ik ook al horen klinken, heel schattig en heel puppyachtig.
Donderdag hadden ze allemaal de oogjes goed open, ze beginnen nu ook steeds vaker hun pootjes te gebruiken om vooruit te komen.
Sommige kunnen al een beetje staan, maar dan komt Nelleke die de kleine ondernemer wel eens even flink de billen zal wassen en kiepert de kleine pup zo weer om.
Als Nelleke eet mag er niet meegekeken worden door haar "kinderen" want dan gromt ze tegen de hondjes. Die hebben nu nog geen belangstelling voor haar voerbak. Ik voer Nelleke in de werpkist omdat ze daar privacy heeft, hoeft ze niet zo te schrokken om te voorkomen dat de andere honden haar eten willen stelen.
Verder zijn de kleintjes voor de eerste keer ontwormd, ze wogen op precies 14 dagen leeftijd, 350 en 470 gram voor de teefjes, en de reutjes 350 370 en 420 gram.

Nu zijn de oogjes goed open en de oortjes ook.

Drie weken oud, ze worden nu zoooo leuk!
Het vele slapen wat ze de eerste drie weken doen, wordt nu vaker afgewisseld met activiteiten.
Er wordt gebabbeld in het werphok, ze grommen tegen elkaar en als er door de andere honden wordt geblaft, deed er gisteravond al een hondje mee met een kleine ferme "waf" allen zitten ze dan rechtop om zich heen te kijken waarom er zo'n drukte is opeens. Zo heb ik een flinke bewaking in huis.
Het worden nu echte hondjes.
Deze week gingen ze voor de eerste keer proberen om te lopen.
Dat was zo schattig, voorzichtig de "benen" eronder dan goed staan, stapje naar voren.. jaaa... dat gaat aardig nog een paar stapjes... maar o... iets teveel naar opzij over geheld.... plof een rol over het ruggetje en daar ligt de kleine ondernemer weer op z'n buik.
En dan "mama" die vindt het dan blijkbaar meteen nodig de kleine "wandelaar" z'n buik te likken, ze heeft geen respect voor de wandelpoging, ze kiepert gewoon de kleine schat om op z'n ruggetje en wast de buik.
Zo van; " lopen doe je maar in jouw eigen tijd!"
Maar het lopen gaat steeds beter, en het spelen met elkaar ook.
Ze snuffelen aan elkaar's snoetje, grommen tegen elkaar en de eerste stoei poging heb ik ook al gezien.
Dit probeerde ik vast te leggen op de foto's maar dat valt niet mee.
Op dit moment worden ze nog niet bijgevoerd, gisteren hebben ze de eerste keer brokjes geproefd, ze hebben er nog geen erge zin in, dus heeft Nelleke het verder opgegeten.
Komende week zullen ze vaker voer aangeboden krijgen want het zal niet zo lang meer duren voor ze er wel trek in hebben.

Nu is het tijd om buiten de wereld te gaan verkennen, de eerste stapjes aarzelend, maar al snel lopen ze overal rond te neuzen.

De afgelopen week is hun geestelijke ontwikkeling flink vooruit gegaan.
Aan het begin van de week hoorde ik af en toe wel een grom of een geluidje wat op een blaf leek... nu wordt er gekeuveld en gekibbeld dat het een lieve lust is.
Men kan nu heel driftig worden als er iets gebeurt wat niet bevalt.
Sta je ergens rustig en dan komt er een broer die er net langs moet.... grrr.
En dan hebben ze de staartjes rechtop in een boogje naar voren, zo strak als het maar kan, stevige pootjes eronder en hun gemopper wordt bevestigt door een opgeheven voorpootje... en een paar seconden later liggen ze te stoeien en is er vrede alom. Deze stoei- en schijngevechten komen nu steeds vaker voor.
We gaan nu regelmatig naar buiten, dat moet ook wel want er wordt steeds meer geplast, de drolletjes worden nog altijd netjes door Nelleke opgeruimd, ze is een uitstekende "huisvrouw" ze houdt van rust, reinheid en regelmaat.
De allereerste keer buiten was erg leuk, iedereen was meteen alert en moest het grut komen keuren.
Aroufke ging er meteen bij zitten en liet ze onder haar buik kruipen, ze heeft zelf vaker puppy's gehad en is nu gesteriliseerd, maar dat neemt haar zorg voor jonge hondjes niet weg. Ze geeuwde erbij maar liet niet toe dat er één naar een speen van haar begon te zoeken, dat was te vrijpostig.
Lex vond het ook erg leuk en zit samen met één puppy op de foto.

Zaterdag zijn de hondjes voor de tweede keer ontwormd.
Ik bied ze nu regelmatig eten aan maar tot nog toe bleef het bij een beetje knabbelen en likken, echte hoeveelheden naar binnen werken doen ze nog niet, Nelleke heeft nog te veel melk. Ik voer haar nog steeds ruim vijf keer haar normale portie voer per dag en dan ook nog in een hogere energie graad.
Ze heeft veel nodig ook voor haarzelf.
Dus nu is het 's ochtends alle hondjes uitlaten inclusief de puppy's, dan krijgt iedereen eten waarbij ik Nelleke even opsluit om te voorkomen dat haar eten wordt afgepakt of dat ze er om gaan vechten, (ze krijgt heel lekker eten), en natuurlijk ook om de jongen gelegenheid te geven zelf even te eten zonder dat mama er meteen melk van wil maken.
Dan wanneer iedereen gegeten heeft mag Nelleke "de tafel afruimen" bij haar kroost en gaan we naar buiten wandelen.
Zo geniet ik van "mijn" kleine hondjes.

Als mamma Nelleke kauwt op stokjes kunnen wij dat ook...

Gisteren waren ze al weer vijf weken oud.
We gaan nu regelmatig naar buiten, en dat is leuk!
Ze kijken er naar uit, 's morgens is het stel wakker en dan gaat iedereen meteen buiten plassen, dat wil zeggen de grote want de kleintjes hebben dat al gedaan... helaas.
Maar dat gaat wel veranderen want overdag gaat het al aardig goed.
Ze hebben vanochtend een poos gespeeld, maar liefst bijna een uur.
Het was buiten nog fris zo rond een uur of acht, dat vonden ze niet zo leuk dus mochten ze allemaal binnen spelen.
Ik had ze los lopen in de keuken en de bijkeuken veilig gemaakt door iets tussen de wasmachine en vrieskist te plaatsen om te voorkomen dat er een pup zichzelf klem loopt achter de wasmachine.
Dus zo wordt de wereld al een stuk groter.
De werpkist wordt nu slaaphok, zodra de hondjes wakker zijn beginnen ze te protesteren dat ze daar nog in moeten.
En de eerste trof ik zaterdag avond al in de keuken aan.
Die lag lekker te slapen in het mandje van Lex naast het hok.
Het is wel een stel hoor...
Lex vindt het leuk dat er zulke kleine hondjes zijn, hij wil met ze spelen.
En dat gaat niet altijd goed, Lex duwde met z'n neus de kleinste reu omver, en dat werd niet gewaardeerd door de kleine duvel. Die schoot overeind, was woest.... hij snauwde en gromde terwijl hij dat verbaal geweld met twee stampende voorpootjes kracht bijzette, het staartje strak op de rug.... wat... jij mij omgooien? ..... hoe durf je!
Lex schrok van die plotselinge "ontploffing" en deed een stapje achteruit.... als je er zo over denkt....?
En samen bakkeleien wordt ook geregeld gezien. En de tandjes zijn volop aan het doorkomen, dat wordt ook gehoord want die worden meteen uitgeprobeerd in de staart van broer of zus.
Ze verkennen nu de hele tuin, zodra ze geslapen hebben laat ik ze naar buiten om te plassen, dan gaan ze naar binnen en mogen nu ook steeds vaker als het rustig is los lopen.
Dat kan niet als iedereen heen en weer loopt, want ze zijn nog erg klein en kwetsbaar. Vol op een hondje trappen zou een ramp zijn.
We lopen dan ook allemaal zonder schoenen aan.
Vrijdag worden ze gechipt en dna van genomen.

Het stel lag languit in het werphok te slapen om de avonturen van deze ochtend te verwerken.
Iedereen was doodop en viel letterlijk om van de slaap.
Later waren ze weer volop "opgeladen" en moest alle energie weer botgevierd worden, die foto's waren van rond half één.
Nelleke laat ze niet veel meer drinken, ze heeft ook niet meer zo veel.
Maar ze past nog heel goed op haar hondjes, en Aroufke ook.
Eowyn bemoeit zich er niet zoveel mee die vindt het wel goed, ze hadden gekeken of ze melk had en dat was "raar"

Een foto maken van de watervlugge boefjes valt niet mee, deze gaf mij gelegenheid.

Afgelopen week zijn de hondjes gechipt en is er dna van genomen.
Dat betekent dat ze nu hun identiteit hebben.
Het zijn zulke leuke persoonlijkheden geworden.
De medewerker van de Raad van Beheer prees de hondjes, hij vond dat ze er heel goed uitzien.
Het gaat ook allemaal zo voorspoedig met het stel.
Joyfull dat is het kleinste reutje is de grootste baas.
Hij werd als tweede gechipt.
Dat is niet zo leuk, ik heb er zelf een erge hekel aan want de naald van het chipapparaat is zo dik als de vulling van een balpoint. Het zijn wel hele scherpe naalden, ze glijden makkelijk door de huid, maar toch doet het wel een beetje pijn.
Dus zo wordt dan een hondje opgepakt, zijn nek velletje wat opgetild en nadat het plekje ontsmet is met wat alcohol de chip ingebracht, daarna even met de chiplezer gekeken of hij er inderdaad goed in zit en klaar is kees.
Joyfull had er zo zijn eigen mening over, het huidje optillen door die vreemde man was al verdacht.... toen kwam de prik...auw auw... hij jankte eerst begon meteen daarna flink te grommen en viel toen fel uit.
Ik was er wel op bedacht dat hij boos zou kunnen worden maar zo fel uitvallen had ik nog niet van deze kleine baas verwacht.
Toen werd hij in het werphok terug gezet en liep beledigd met de staart rechtop zijn rug door het hok.
Zo'n portret!!!
De andere vier hadden er minder moeite mee, die zeiden allemaal jew... jew.. en klaar was het.
Daarna kregen ze allemaal wat lekkers, gekookte kippenlever, dat maakte alle leed goed.

Verder is er nu een logee, dat is Isabelle (Blacky) een schipperke uit ons vorige nestje van Aroufke.
Haar baasje is een weekje met vakantie, en zo viert zij bij ons een weekje Hall.
Dat is heel apart om te zien, ze is nog een hele jonge hond, van begin september vorig jaar.
Dus eigenlijk ook nog pup.
Het "nest" vindt het raar, zo'n nieuw dier erbij in de roedel.
Jonas wist wel wat hij moest met deze snuiter, hij zou haar wel even uitgeleide doen.
Hij rende haar achterna de tuin door, wilde Blacky in de poten bijten en sprong tegen haar op.
Ze hadden meteen allemaal gezien dat ze vreemd was, Julia de grootste teef zou Jonas wel even helpen en samen renden ze Blacky achterna de tuin door. Black vond het niet zo erg, die werd er heel speels van en sprong met lenige sprongen gewoon aan de kant voor die kleine belagers.
Toen ging Nelleke ook maar met Blacky spelen en veranderden de puppy's van plaaggeesten tegen Black opeens in kleine melkrovers en renden Nelleke achterna.
Mams wil niet meer dat de kleintjes drinken, ze springt weg, en als ze doorzetten gromt ze ook.
Ze zijn nu ook al zo flink, dat de melk niet meer zo nodig is.
Ze eten heel veel per dag ongeveer de gelijke portie van de volwassen honden.
Afgelopen week zijn ze ook ontwormd en daarvoor gewogen.
Julia weegt 1100 gram
Jolycoeur 840
Joyfull 950
Jonas 1100
Jason 970
Nelleke weegt nu 5630 gram
Morgen worden ze nagekeken door de dierenarts en krijgen ze hun eerste enting.

Even uitrusten bij Nelleke, je wordt moe van al dat gestoei en het onderzoeken van wat er misschien is.

Ook spelen met de andere volwassen Schipperke is superleuk maar ook wel vermoeiend voor de kleintjes.

Dit is het laatste puppy nieuws, komende maandag zijn er al hondjes naar hun nieuwe baasje.
Het is wel even slikken als ze allemaal weg gaan want het is een heerlijk stel.
Afgelopen week was het wel erg druk want Isabelle de pup van het nest wat bij mij begin september was geboren logeerde hier.
De eerste dag was zij erg onwennig want een Schipperke hecht zich erg aan de baas, dat ze dus alleen achter moest blijven vond ze heel erg. Maar nadat ze een poosje bij mij op schoot had gezeten en wat lekkers toegestopt had gekregen was het hier toch wel heel fijn.
Jonas ging samen met Julia achter Isabelle aan, vooral Jonas is erg aan thuis gehecht en wanneer er een vreemde "eend" in de bijt is.... hij zou haar wel even duidelijk maken dat ze zich aan alle regeltjes moet houden. Hij rende haar achterna en probeerde haar in de poten te bijten, Isabelle liet zich niet grijpen en vond het wel leuk dat hij zich zo ging uitsloven.
Later waren het dikke maatjes.
Joyfull de kleinste reu is een heel wijs portret, en viel al eerder op.
Hij plaste van de week een keer met het pootje omhoog.... ja... ik ben een kerel.
Julia de grootste teef is nog steeds een snoeper die van alles lekker vindt, ze is heel snel met eten, dus krijgt zij nu een eigen bak. Zij kan heerlijk stoeien met Jonas.
Jolycoeur het andere teefje is meer zoals Nelleke, zij is een rustige eter en komt als ik alles op rantsoen zet niet voldoende aan haar trekken, want dan is het eten op voordat zij klaar is.
En Jason is mijn knuffel hondje.

De hondjes zijn nu heel veel los, alleen als ze slapen sluit ik ze nog op in een grote bench.
Die laten ze nu ook helemaal droog, en in de keuken hoef ik ook steeds minder de fles alles reiniger te hanteren.
Ze nemen de gewoontes van de andere honden over.

We zijn allemaal naar de dierenarts geweest, alles is nagekeken en bij de reutjes waren de balletjes goed te vinden.
Er waren geen bijzonderheden.
De rit in de auto er naar toe was voor de hondjes ook een aparte ervaring, ik zat bij hen achterin de auto en mijn man reed.
We hebben een hele grote honden tas daar zaten ze allemaal in en vonden het best interessant.
Ik hield mijn hand tussen hen in, en stopte ze af en toe wat lekkers toe, toen we in de wachtkamer waren zaten de hondjes alle vijf rustig te kijken wat er allemaal gebeurde.
Natuurlijk kregen ze de nodige aandacht want wie vindt zulke leuke "poesjes" nu niet leuk.